زهرا ندیم؛ ابراهیم احمدی
چکیده
از جمله روشهای مرسوم جهت افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت میوهها، استفاده از پوششهای خوراکی میباشد. در این مطالعه اثر کاربرد پوشش خوراکی متیلسلولز و زمان نگهداری روی برخی از خواص مکانیکی شامل: تنش تسلیم، کرنش تسلیم، انرژی گسیختگی و همچنین رفتار ویسکوالاستیک میوه توتفرنگی در آزمون تنشآسایی بررسی و مورد ارزیابی قرار گرفت. ...
بیشتر
از جمله روشهای مرسوم جهت افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت میوهها، استفاده از پوششهای خوراکی میباشد. در این مطالعه اثر کاربرد پوشش خوراکی متیلسلولز و زمان نگهداری روی برخی از خواص مکانیکی شامل: تنش تسلیم، کرنش تسلیم، انرژی گسیختگی و همچنین رفتار ویسکوالاستیک میوه توتفرنگی در آزمون تنشآسایی بررسی و مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمونهای سوراخکردن و تنشآسایی با استفاده از دستگاه سنجش بافت اجرا گردید. در این پژوهش، نمودار کاهش تنش نسبت به زمان ترسیم و مقادیر ضرایب مدل سه جزئی ماکسول و زمانهای تنشآسایی محاسبه گردید. طبق نتایج بهدست آمده، کاربرد این پوشش تأثیر مثبت افزایشی بر کرنش تسلیم و انرژی گسیختگی بافت محصول در طی انبارمانی داشت. میانگین تنش تسلیم و انرژی گسیختگی برای نمونه پوششدار و شاهد بهترتیب 0/11، 5/71 و 0/09، 4/12 مگاپاسکال بهدست آمد. در طی زمان ماندگاری مقدار اجزاء الاستیک مدل ماکسول عمومی کاهش یافت. نتایج نشان میدهد که مدل ماکسول ارائه شده بهطور رضایتبخشی (RMSE<0.76; 0.96<R2) متناسب با دادههای تجربی است. استفادهی این پوشش خوراکی از کاهش زمان تنشآسایی بافت توتفرنگیهای تیمار شده جلوگیری کرده که موجب بهبود خواص رئولوژیکی بافت میوه گردیده است.