فرید امیرشقاقی؛ محمود صفری
چکیده
در تحقیق حاضر وضعیت سمپاش های پشت تراکتوری لانس‌دار در کنترل کرم سیب (Carpocasa pomonella L.) مورد ارزیابی فنی قرار گرفت و با روش‌های الکترواستاتیکی و میکرونر مقایسه گردید. تحقیق حاضر در یک باغ سیب با فواصل کاشت 6*6 متر در شهرستان ارومیه در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. نتایج در طی دو سال نشان داد که یکنواختی قطرات در روی برگ‌ها ...
بیشتر
در تحقیق حاضر وضعیت سمپاش های پشت تراکتوری لانس‌دار در کنترل کرم سیب (Carpocasa pomonella L.) مورد ارزیابی فنی قرار گرفت و با روش‌های الکترواستاتیکی و میکرونر مقایسه گردید. تحقیق حاضر در یک باغ سیب با فواصل کاشت 6*6 متر در شهرستان ارومیه در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. نتایج در طی دو سال نشان داد که یکنواختی قطرات در روی برگ‌ها در سمپاش های الکترواستاتیکی و میکرونر با 30 قطره در سانتی‌متر مربع بهتر از نوع سمپاش لانس دار و در پشت برگ‌ها، سمپاش الکترواستاتیکی با تعداد 16 قطره در سانتی‌متر مربع دارای پوشش مناسب‌تری بود. در نوع لانس دار، قطرات درشت و غیر یکسان با توزیع غیریکنواخت در پشت و روی برگ‌ها مشهود بود. مقایسه میانگین محلول مصرفی تیمارها نشان داد که سمپاش های الکترواستاتیکی و میکرونر به‌ترتیب با 157 و 134 لیتر در هکتار در محدوده سمپاشی با حجم کم (بین 200-50 لیتر در هکتار) و در یک گروه قرار داشتند، در حالی‌که سمپاش لانس دار پشت تراکتوری با 1629 لیتر در هکتار در دامنه سمپاشی با حجم بالا (بیش از 200 لیتر در هکتار) قرار گرفت. از نظر درصد کنترل آفت کرم سیب، بررسی تعداد نمونه‌های سیب سالم و آفت زده نشان داد که سمپاش لانس‌دار با میانگین 18/8 درصد در مقایسه با دو روش دیگر دارای کمترین اثر بخشی در کنترل آفت کرم سیب بود. از نظر اقتصادی، در مطالعه حاضر کاربرد سمپاش های میکرونر با توجه به نسبت سود به هزینه بالا (315/7) توصیه گردید.
