زهرا ندیم؛ ابراهیم احمدی
چکیده
از جمله روش‌های مرسوم جهت افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت میوه‌ها، استفاده از پوشش‌های خوراکی می‌باشد. در این مطالعه اثر کاربرد پوشش خوراکی متیل‌سلولز و زمان نگه‌داری روی برخی از خواص مکانیکی شامل: تنش تسلیم، کرنش تسلیم، انرژی گسیختگی و همچنین رفتار ویسکوالاستیک میوه توت‌فرنگی در آزمون تنش‌آسایی بررسی و مورد ارزیابی قرار گرفت. ...
بیشتر
از جمله روش‌های مرسوم جهت افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت میوه‌ها، استفاده از پوشش‌های خوراکی می‌باشد. در این مطالعه اثر کاربرد پوشش خوراکی متیل‌سلولز و زمان نگه‌داری روی برخی از خواص مکانیکی شامل: تنش تسلیم، کرنش تسلیم، انرژی گسیختگی و همچنین رفتار ویسکوالاستیک میوه توت‌فرنگی در آزمون تنش‌آسایی بررسی و مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمونهای سوراخکردن و تنش‌آسایی با استفاده از دستگاه سنجش بافت اجرا گردید. در این پژوهش، نمودار کاهش تنش نسبت به زمان ترسیم و مقادیر ضرایب مدل سه جزئی ماکسول و زمانهای تنش‌آسایی محاسبه گردید. طبق نتایج بهدست آمده، کاربرد این پوشش تأثیر مثبت افزایشی بر کرنش تسلیم و انرژی گسیختگی بافت محصول در طی انبارمانی داشت. میانگین تنش تسلیم و انرژی گسیختگی برای نمونه پوششدار و شاهد بهترتیب 0/11، 5/71 و 0/09، 4/12 مگاپاسکال بهدست آمد. در طی زمان ماندگاری مقدار اجزاء الاستیک مدل ماکسول عمومی کاهش یافت. نتایج نشان میدهد که مدل ماکسول ارائه شده بهطور رضایتبخشی (RMSE<0.76; 0.96<R2) متناسب با دادههای تجربی است. استفادهی این پوشش خوراکی از کاهش زمان تنش‌آسایی بافت توتفرنگیهای تیمار شده جلوگیری کرده که موجب بهبود خواص رئولوژیکی بافت میوه گردیده است.
سعید علی عسگریان نجف آبادی؛ حمیدرضا قاسم زاده؛ محمد مقدم
چکیده
در تحقیق حاضر حساسیت دو رقم میوه توت‌فرنگی (Fragaria x ananassa) سلوا و گاویتا به کوفتگی به‌صورت آزمایشگاهی مطالعه شد. میوه‌ها به صورت تک تک در معرض نیروهای ضربه‌ای و فشاری قرار گرفتند. ضربه با استفاده از روش سقوط از ارتفاع از پیش تعیین شده و پاندول اعمال شد. حجم کوفتگی به عنوان شاخص آسیب‌دیدگی مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو نوع ضربه شدت ...
بیشتر
در تحقیق حاضر حساسیت دو رقم میوه توت‌فرنگی (Fragaria x ananassa) سلوا و گاویتا به کوفتگی به‌صورت آزمایشگاهی مطالعه شد. میوه‌ها به صورت تک تک در معرض نیروهای ضربه‌ای و فشاری قرار گرفتند. ضربه با استفاده از روش سقوط از ارتفاع از پیش تعیین شده و پاندول اعمال شد. حجم کوفتگی به عنوان شاخص آسیب‌دیدگی مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر دو نوع ضربه شدت کوفتگی به عنوان تابعی از انرژی ضربه افزایش یافت. در سطوح انرژی مشابه میوههای سقوط کرده نسبت به میوههای قرار گرفته در معرض ضربه به وسیله ضربه زن پاندولی حجم کوفتگی بیشتری را از خود نشان دادند. چهار برابر شدن انرژی ضربه (از 022/0 به 082/0 ژول) موجب سه برابر شدن حجم کوفتگی (از 46 به 5/134 میلیمتر مکعب) شد. با افزایش ارتفاع سقوط از 18 سانتیمتر (026/0 ژول) به 54 سانتیمتر (079/0 ژول) حجم کوفتگی 35 درصد افزایش یافت. شدت کوفتگی ناشی از نیروی فشاری نسبت به دو آزمون دیگر بیشتر بود. دو برابر کردن زمان بارگذاری از 2 ثانیه به 4 ثانیه اختلاف معنیداری در میزان کوفتگی را نشان نداد. اگرچه در تمام آزمونها رقم گاویتا نسبت به سلوا حساسیت بیشتری به کوفتگی نشان داد ولی تنها در آزمون ضربه به وسیله ضربه زن پاندولی اثر فاکتور رقم معنیدار شد.
