نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه مهندسی مکانیزاسیون کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2 گروه مهندسی مکانیزاسیون ، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده
سنجش از دور، یکی از ابزارهای کارآمد برای بررسی روند تغییرات سطح زیرکشت محصولات کشاورزی و باغی در سطوح وسیع و زمان کوتاه است. سیاست‌گذاران با آگاهی از این اطلاعات، می‌توانند تصیمات صحیح و بموقعی داشته باشند. مطالعه‌ی حاضر، با هدف تخمین سطح زیرکشت شالیزارهای برنج در بخش کیاشهر استان گیلان انجام شد. از تصاویر سنجنده TM ماهواره لندست 5 و سنجنده OLI ماهواره لندست 8 به منظور تهیه نقشه‌های کاربری اراضی استفاده شد. ابتدا، تصحیح هندسی و اتمسفری بر روی تصاویر صورت گرفت. سپس، با استفاده از الگوریتم طبقه‌بندی نظارت شده حداکثر احتمال، نقشه‌های کاربری اراضی منطقه با هفت کاربری شامل اراضی برنج، جنگل نیمه‌انبوه، جنگل تنک، مناطق مسکونی، مناطق آبی، پهنه‌های ماسه‌ای و سایر اراضی تهیه شد. در ادامه، مساحت هر یک از کاربری‌ها محاسبه شد و روند تغییرات، مورد مقایسه قرار گرفت. دقت‌کلّی و ضریب‌کاپای طبقه‌بندی به ترتیب معادل 45/98% و 1/98% برای سال 2000، 59/97% و 97% برای سال 2010 و 72/98% و 4/98% برای سال 2020 بدست آمد. نتایج نشان داد که اراضی برنج در یک بازه 20 ساله، با کاهش 01/4 درصدی همراه بوده، بطوری‌که مساحت آن از 66/11080 هکتار در سال 2000 به 69/10311 هکتار در سال 2020 رسیده‌است. همچنین، در این مدّت مناطق مسکونی و جنگل‌های تنک به‌میزان 84/8 و 46/1 درصد رشد کرده‌اند، اما جنگل‌های نیمه انبوه، مناطق آبی و پهنه‌های ماسه‌ای به ترتیب 77/8، 1/0 و 75/0 درصد کاهش داشتند. با توجه به نتایج، توجه جدّی به تغییر کاربری اراضی برنج و تخریب جنگل ها ضروری می‌باشد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)