نانوتکنولوژی (فیلم های بستهبندی، بیوکامپوزیتها، سلولهای خورشید)
ندا تجری؛ حسن صدرنیا؛ فرشته حسینی
چکیده
پلیلاکتیک اسید یک پلیمر گرمانرم، زیستتخریبپذیر و زیستفعال است که از منابع تجدیدپذیر مانند چغندر و سیبزمینی بهدست میآید. پلیلاکتیک اسید پلیمری با ماهیت نسبتاً شکننده است که این ویژگی میتواند کاربردهای آن را در صنعت بستهبندی محدود سازد. خواص مکانیکی این پلیمر میتواند با افزودن نانوذرات و نرمکنندهها بهبود یابد. ...
بیشتر
پلیلاکتیک اسید یک پلیمر گرمانرم، زیستتخریبپذیر و زیستفعال است که از منابع تجدیدپذیر مانند چغندر و سیبزمینی بهدست میآید. پلیلاکتیک اسید پلیمری با ماهیت نسبتاً شکننده است که این ویژگی میتواند کاربردهای آن را در صنعت بستهبندی محدود سازد. خواص مکانیکی این پلیمر میتواند با افزودن نانوذرات و نرمکنندهها بهبود یابد. در این تحقیق، نانوذرات اکسید روی به میزان یک درصد وزنی پلیمر، پلیاتیلن گلیکول 400 بیست درصد وزنی پلیمر و پلیسوربات 80، 0.25 درصد وزنی محلول برای بهبود خواص مکانیکی فیلمهای پلیلاکتیک اسید استفاده شدند. اثر این مواد بر فیلمها در دو بازه زمانی مختلف، ماه اول و ماه دهم، با هدف بررسی پیری فیزیکی بهعنوان مقدمه برای تخریب پلیمر، مورد ارزیابی قرار گرفت. تحلیلهای آماری بر روی خواص مکانیکی اندازهگیریشده در این دورهها انجام شد تا تفاوتهای معنادار میان فیلمهای تولیدشده شناسایی گردد. نتایج نشان داد که بالاترین استحکام کششی (1.90±82.99 مگاپاسکال، فیلم پلیلاکتیک اسید خالص)، ازدیاد طول در نقطه شکست (27.22±76.82 درصد، فیلم پلیلاکتیک اسید/پلیاتیلن گلیکول/نانوذرات اکسید روی)، چقرمگی (7.89±20.13 ژول بر سانتیمترمکعب، فیلم پلیلاکتیک اسید/پلیاتیلن گلیکول/نانوذرات اکسید روی)، مدول یانگ (0.10±2.74 گیگاپاسکال، فیلم پلیلاکتیک اسید خالص) در ماه اول مشاهده شد. نتایج تحلیل واریانس در مورد تأثیر زمان بر هر فیلم نشان داد که در اکثر موارد، خواص مکانیکی پس از ده ماه تغییر معناداری نداشتند. منحنیهای تنش-کرنش، نشان داد که فیلم پلیلاکتیک اسید خالص یک ماده مقاوم است. فیلم دارای نانوذرات و پلیسوربات در ماه دهم رفتار شکنندهای از خود نشان داد. سایر نمونهها در هر دو ماه اول و دهم رفتاری بین مواد مقاوم و انعطافپذیر نشان دادند.
نانوتکنولوژی (فیلم های بستهبندی، بیوکامپوزیتها، سلولهای خورشید)
ندا تجری؛ حسن صدرنیا؛ فرشته حسینی
چکیده
پلیلاکتیکاسید پلیمری زیستتخریبپذیر است که خواص مکانیکی آن میتواند تحت تاثیر زمان تغییر کند. در این تحقیق ویژگیهای مکانیکی شش نوع فیلم تولیدشده بر پایه پلیلاکتیکاسید با ترکیبات مختلف (پلیاتیلنگلیکول 400، تویین 80 و نانو ذرات اکسید روی) در بازه زمانی 14 ماهه (ماههای اول، دوم، سوم، چهارم و چهاردهم) مورد بررسی قرار گرفت ...
بیشتر
پلیلاکتیکاسید پلیمری زیستتخریبپذیر است که خواص مکانیکی آن میتواند تحت تاثیر زمان تغییر کند. در این تحقیق ویژگیهای مکانیکی شش نوع فیلم تولیدشده بر پایه پلیلاکتیکاسید با ترکیبات مختلف (پلیاتیلنگلیکول 400، تویین 80 و نانو ذرات اکسید روی) در بازه زمانی 14 ماهه (ماههای اول، دوم، سوم، چهارم و چهاردهم) مورد بررسی قرار گرفت و نتایج با مقادیر استاندارد گزارششده برای پلیاتیلن با چگالی کم مقایسه شدند. بهمنظور بررسی ساختار اولیه فیلمها جذب نور و زاویه تماس اندازهگیری شد و ریزساختارها به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که تاثیر زمان نگهداری و نوع فیلم بر استحکام کششی و کرنش نقطه شکست معنادار بود. بیشترین استحکام کششی، مدول الاستیسیته و کرنش نقطه شکست بهترتیب برای فیلمهای پلیلاکتیکاسید خالص در ماه چهارم (94.08 مگاپاسکال)، پلیلاکتیکاسید خالص در ماه چهارم (2855.79 مگاپاسکال) و پلیلاکتیکاسید/پلیاتیلنگلیکول 400/نانو ذرات اکسید روی در ماه اول (76.82 درصد) بهدستآمد. مقادیر کرنش نقطه شکست بسیار کمتر از استاندارد بود. با توجه به استحکام کششی و مدول الاستیسیته بسیار بالا پلیلاکتیکاسید میتوان با استفاده از نرمکنندههای مختلف با درصد بیشتر یا ترکیب کردن پلیلاکتیکاسید با سایر پلیمرها شکنندگی را کاهش داد.